جدول جو
جدول جو

معنی کمال الدین مصری - جستجوی لغت در جدول جو

کمال الدین مصری
(عَ یِ مِ)
ابن محمد بن حسن بن یوسف بن یحیی مصری. ملقب به کمال الدین و مشهور به ابن النبیه. ادیب و شاعر و نویسنده بود و در آغازآل ایوب را مدح میگفت سپس بمدح الملک الاشرف پرداخت وساکن نصیبین شد. و در بیست و یکم جمادی الاولای سال 619 هجری قمری در آنجا درگذشت. او را دیوان شعری است. (از معجم المؤلفین از الوافی صفدی ج 12 ص 148 و سیرالنبلاء ذهبی ج 13 ص 161 و فهرس مخطوطات الظاهریه و فوات الوفیات ابن شاکر ج 2 ص 71 و شذرات الذهب ابن عماد ج 5 ص 85 و کشف الظنون حاجی خلیفه ص 769 و روضات الجنات خوانساری ص 488 و فهرست الخدیویه ج 4 ص 236)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

جمال الدین مصری
ابن بدران بن فیروز بن صاعد شیبی قرشی حجازی الاصل، مکنی به ابوالولید و معروف به جمال الدین مصری. قاضی القضاه دمشق. وی در سال 555 هجری قمری در مصر به دنیا آمد و از سلفی و جز وی دانش آموخت و در شام وکالت سلطنتی را بر عهده گرفت و پس ازآن در امینیه و عادلیه به تدریس پرداخت و به نمایندگی از سوی الملک العادل نزد خلیفه و پادشاهان روم و کشورهای شرق رفت. کتاب ’الام’ شافعی را تلخیص کرد و درباره فرائض تصنیفاتی دارد. پس از مرگ الملک العادل به سال 619 هجری قمری از طرف الملک المعظم به قاضی القضاتی شام رسید و به سال 623 هجری قمری در دمشق درگذشت و در خانه خود به خاک سپرده شد.
لغت نامه دهخدا
کمال الدین موصلی
ابن یونس بن محمد بن منعه بن مالک عقیلی، مکنی به ابوالفتح و ملقب به کمال الدین موصلی متولد و متوفی در موصل (551-639 هجری قمری) فیلسوف وعلامۀ ریاضی دان و استاد مسلم حکمت و اصول و موسیقی و ادب و سیر بود. مسیحیان و یهودیان تورات و انجیل را بر او می خواندند و او برای آنان به خوبی و رسایی شرح می کرد. به علوم عقلی بیشتر علاقه و تسلط داشت. از آثار اوست: 1- کشف المشکلات، در تفسیر قرآن. 2- کتابی در مفردات الفاظ قانون ابن سینا. 3- الاصول. 4- عیون المنطق. 5- لغز فی الحکمه. 6- اسرارالسلطانیه، درنجوم. 7- شرح الاعمال الهندسیه. (از الاعلام زرکلی)
لغت نامه دهخدا
کمال الدین حمصی
(کَ لُدْ دی نِ حِ)
ابومنصور مظفر بن علی بن ناصرالقرشی، از اطبای مشهور اسلامی است. وی نزد شیخ رضی الدین الرحبی و دیگران به آموختن طب پرداخت وکتاب قانون را نزد قاضی بهاءالدین ابی الثناء محمود بن ابی الفضل خواند. و چون در طبابت شهرتی یافت و آوازۀ او به ملک عادل ابوبکر بن ایوب رسید وی را دعوت کرد ولی او نپذیرفت و در بیمارستانی که ملک عادل نورالدین بن زنگی تأسیس کرده بود به درمان بیماران پرداخت و در همین سمت باقی بود تا به سال 622 درگذشت. وی در ادب و سایر علوم نیز دست داشت. او راست: مقاله فی الباه، شرح بعض کتاب العلل والاعراض لجالینوس، الرساله الکامله فی الادویه المسهله، اختصار کتاب الحاوی للرازی ناتمام، مقاله فی الاستسقاء، تعالیق علی الکلیات من کتاب القانون، تعالیق فی البول، اختصار کتاب المسائل لحنین بن اسحاق. (از عیون الانباء جزء ثانی ص 2016)
لغت نامه دهخدا